Deze vioolsonate, bedacht tussen zomer en herfst 1887, aan het einde van een lange reeks werken, is nu een van de meest populaire kamermuziekcomposities van Richard Strauss. De pianopartij en de modulatietechniek doorbreken in het eerste en laatste deel het intieme raamwerk van kamermuziek en verwijzen naar de eerste symfonische gedichten vol effecten die in dezelfde periode zijn geschreven. De centrale 'improvisatie'-beweging, die zich voordoet als een woordloos lied, fungeert als ontspanning tussen de twee extreme bewegingen, die ook technisch veeleisend zijn. Ook gepubliceerd als een apart stuk, was deze beweging populair in de jaren 1900 als een stuk familie- of huiskamermuziek. Ulrich Krämer is de redacteur van deze Urtext-editie; de instructies voor de vioolpartij werden toevertrouwd aan Arabella Steinbacher, die voor de pianopartij aan Michael Korstick.
Merkreferentie:HN1298
Bijbehorende accessoires
ANDERE MUZIKANTEN HEBBEN OP HETZELFDE MOMENT DEZE ACCESSOIRES GEKOCHT!
nl 
