Net als bij de Tango in skai, die toch zo verschillend is, erken ik veel te danken te hebben aan de Libra Sonatine wat betreft mijn "bekendheid" als componist. Tot op heden tientallen keren opgenomen, werd het oorspronkelijk geschreven (voor gitaar, contrabas en percussie) na een belangrijke chirurgische ingreep die ik begin jaren 80 onderging. In drie delen vertelt het op expliciete wijze die bijzondere episode uit mijn leven: eerst het chaotische India (voor de operatie), dan het Largo (tijdens), en tenslotte het Fuoco finale, de ware belichaming van de terugkeer naar het leven met zijn ritmische uitbarstingen (vaak ook als zelfstandig stuk gespeeld door veel gitaristen). Ik ben oprecht blij met het succes van de Libra Sonatine, een triptiek met klanken die vertrouwd zijn voor de jongeren van onze nieuwe eeuw, op een kruispunt en in volle verandering. R.D.