Pablo de Sarasate (1844-1908) is ongetwijfeld een van de belangrijkste en meest succesvolle vioolvirtuozen van de tweede helft van de 19e eeuw en is onsterfelijk geworden door zijn virtuoze en zeer expressieve bravourestukken in de wereld van het vioolspel. Zijn concertprogramma bestond meestal uit zijn eigen composities, ook al waren er nogal wat werken aan hem opgedragen door collega-componisten en speciaal voor hem geschreven: bijvoorbeeld de 'Symphonie espagnole' van Lalo, 'Scottish Fantasia' van Bruch en vioolwerken van Saint-Saëns en Wieniawski. Naast eigen werken arrangeerde Sarasate ook andere stukken voor eigen gebruik, zoals de twee 'Nocturnes' van Frédéric Chopin. Voor pianisten lijkt het misschien heiligschennis om zulke meesterwerken te arrangeren, maar Sarasate wilde enkele van de mooiste en meest tedere melodieën aan de viool toeschrijven, die hij vooral als een vocaal instrument zag. Of misschien betreurde hij dat Chopin geen origineel werk voor viool en piano had geschreven? Maar hier is Sarasate's arrangement om dat gebrek goed te maken.