Zoals blijkt uit de handtekening van de handtekening, werd de Symfonie nr. 89 in F groot door Haydn gecomponeerd in 1787, slechts een jaar na de zes Parijse symfonieën. Samen met zijn tweelingwerk, de Symphony in G major nr. 88, werd het geschreven voor de violist Johann Tost, die het verkocht aan de Parijse uitgever Sieber. In beide werken deed Haydn opnieuw een beroep op de compositorische veroveringen die het succes van de Parijse symfonieën hebben verzekerd: beheersing van de compositietechniek, rijkdom aan muzikale ideeën en details, en zeer kleurrijk individueel gebruik van het windregister (dat nog steeds niet omvat geen klarinetten). Anders dan de spannende symfonie in G majeur, is het karakter van de symfonie in F majeur nogal vriendelijk pastoraal, wat op sommige plaatsen niet belet om een groot dramatisme te bereiken. De studiescore bevat de muzikale tekst van de volledige editie van Haydns werken en biedt daarmee de garanties van de hoogste wetenschappelijke kwaliteit. Een aanzienlijk voorwoord en een kort kritisch apparaat maken deze handige score een ideale metgezel voor alle fans van Haydn en degenen die er één willen worden.
nl 
