Ik had de gewoonte om Argentines te gebruiken die ik in het begin adoreerde, maar die veel te snel verouderen (vooral hier in Guadeloupe waar veel vocht is); ik heb Galli geprobeerd... het is goed, maar het veroudert slecht (ik vind dat er een gebrek aan punch is), anders speel ik al zes maanden met de nuages... het is in het begin niet geweldig, maar het veroudert heel goed, een goede tweede leven... gaat lang mee, vooral de hoge tonen die niet dof worden... Nu heb ik net D'Addarios gemonteerd... op het eerste gezicht klinkt het goed en helder; maar ik ben super teleurgesteld over de esthetiek van de gekleurde ballen die totaal niet in de manouche geest passen... nu moet ik het op de lange termijn testen...