Onder de vele werken gecomponeerd door Bartók tussen 1914 en 1918 uit populaire Hongaarse en Roemeense muziek, spelen deze drie stukken voor piano een speciale rol. Oorspronkelijk geschetst voor de verzameling van 15 Ungarische Bauernlieder (15 Hongaarse boerenliederen, ed. Urtext HN 1404), bleven ze vervolgens twintig jaar in de planningsfase. Pas in 1941, toen Boosey & Hawkes de componist, die ondertussen naar de Verenigde Staten was geëmigreerd, vroegen om bij te dragen aan een jubileumalbum voor de grote pianist Ignace Paderewski, keerde Bartók zich opnieuw naar deze pianostukken uit de muziek. populair van zijn vaderland en genoteerd voor een lange tijd, om ze zorgvuldig te herzien. Uitgebracht in 1942, reproduceert de eerste editie niet uitzonderlijk de originele modellen van populaire muziek; maar ze zijn duidelijk aanwezig in deze Urtext-editie op basis van de volledige editie van Bartók. De opname die Bartók zelf van deze stukken maakte, werd ook gebruikt door László Somfai, verantwoordelijk voor deze editie, voor de redactionele productie en voor de praktische indicaties van interpretatie.
nl 
