Partituur voor orgel Aantal pagina's: 350 Louis Marchand, waarschijnlijk de meest briljante, meest vernieuwende en meest experimentele musicus van de Grote Eeuw, blijft toch de meest onbekende, misschien deels vanwege het vrijwel exclusieve karakter van zijn werk voor het grote orgel. Geheimzinnig, prikkelbaar en grillig, wist hij zich zeker minder goed dan zijn rivaal François Couperin de gunsten van het hof te verwerven, maar publiek en critici hielden hem destijds in veel hogere achting, ondanks zijn legendarische fratsen. Scheiden, Lodewijk XIV publiekelijk beledigen en Bach uitdagen in een duel, dat was toch wel veel voor één man rond 1700, meer dan een halve eeuw vóór degene die traditioneel wordt beschouwd als de eerste vrije en onafhankelijke musicus: Mozart. De vorm van de roman, bij voorkeur boven het essay of de eenvoudige biografie, deed zich dus vanzelfsprekend meteen voor als de enige die recht kon doen aan de verbeelding, de geestdrift en de zachte waanzin van het personage, ongetwijfeld een briljante, buitengewone en fascinerende musicus, die met spoed ontdekt moet worden.