close
filter_list Filter

Categorie

Merk

Prijzen

Beschikbaarheid

Opinie

Bekijk de resultaten

Lemoine TROENDLE S. - METHODE DE BOOGIE-WOOGIE VOL.2 - PIANO

Beschrijving

Sébastien Troendlé, pianist en docent, heeft deze Boogie-Woogie methode ontwikkeld om leerlingen te helpen deze muziekstijl te oefenen. Technische tips, op maat gemaakte stukken, en een beheersbare opbouw maken het mogelijk te begrijpen hoe deze muziek is opgebouwd. Je zet de ritmiek die zo kenmerkend is voor Boogie op zonder te verkrampen. Daarna zorgen de kleine noten die aan de melodie worden toegevoegd ervoor dat de stukken echt "klinken". Video's beschikbaar op de website www.sebastientroendle.com bieden de mogelijkheid om de stukken in langzame en normale versies te oefenen en te beluisteren.
Het 2e deel biedt de stukken in meer gevorderde, meer uitgewerkte versies aan.
Pers

De auteur richt zich tot de beginnende autodidactische pianist die zich wil verdiepen in Boogie-Woogie. Natuurlijk zijn basiskennis van notenleer wel vereist, maar de methode is zeer duidelijk en werkt stap voor stap met een groot pedagogisch inzicht. Elke stap wordt in detail uitgelegd en de opbouw is opmerkelijk geleidelijk. Binnenkort zullen er oefenvideo's op de website van de auteur worden gepresenteerd: www.sebastientroendle.com

L'Education Musicale, nr. 106 (sept. 2016)


Interview
Een nieuwe Boogie-Woogie methode
Na de ziel en geschiedenis van de boogie-woogie op het podium en op plaat te hebben doen herleven, heeft pianist Sébastien Troendlé een methode bedacht die aan dit muziekgenre is gewijd. Deze verschijnt deze dagen bij uitgeverij Lemoine.

Wat zijn de oorsprongen van de boogie-woogie?
Het is blues, hoewel die zich meer uitdrukt via gitaar en zang. Deze stijl ontstond in de Barrelhouses, die zwarte getto's langs de Mississippi waren. Dit verklaart dat de oorspronkelijke boogie-woogie geen rekening hield met de kwaliteit van de piano: deze muziek klinkt vanzelf als de groove behouden blijft. In 1928 nam de Amerikaanse pianist Clarence "Pinetop" Smith (1904-1929) zijn beroemde Pinetop's Boogie Woogie op, waarvan de naam zich vestigde. Vervolgens werd dit genre in de loop der decennia commerciëler tegenover de jazz, die zich juist doorzette.
U heeft deze methode gemaakt. Zou een simpele verzameling stukken niet voldoende zijn geweest?
Tot nu toe had je ofwel zeer vereenvoudigde stukken die aangenaam maar muzikaal beperkt waren, of enkele originele stukken die echt moeilijk waren. Daarom heb ik stukken gecomponeerd die ik in vier progressieve niveaus heb uitgewerkt, die overeenkomen met de classificatie van het "klassieke" repertoire. Bijvoorbeeld, het eerste niveau is bedoeld voor pianisten die noten kunnen lezen en enige vaardigheid op piano hebben. De ritmische notatie is vereenvoudigd en ik leg de nadruk op de hoofdmelodie. De volgende niveaus worden steeds complexer en men begrijpt dat deze muziek bepaalde "sleutels" heeft. Men moet onder andere glissando-effecten kunnen weergeven. Deze notatie brengt ook enkele risico's met zich mee. Wanneer men de "mechaniek" van het stuk goed beheerst, vergeet men het belangrijkste, namelijk de melodie. Boogie is immers al blues. Interpreten die vooral "klassieke" werken spelen, zullen profiteren van dit repertoire. Ze zullen een betere ritmische stabiliteit krijgen en bijzondere aandacht besteden aan de melodielijnen van de rechterhand. Daarnaast heb ik video's gemaakt - gratis en online beschikbaar - van alle gepresenteerde stukken.
Wat is tegenwoordig de afstammeling van de boogie-woogie?
Het is een repertoire dat nog steeds leeft en zich niet heeft afgesloten van zijn erfgoed, ook al zijn er fervente verdedigers van dit of dat boogiestijl. Deze muziek verdraagt geen overmatige vereenvoudiging. Men kan haar dus alleen maar verrijken, uitgaande van muzikale dictaten die al... een eeuw oud zijn!

Geïnterviewd door Stéphane Friédérich
Pianiste nr. 99 (juli-augustus 2016)
Merkreferentie: LEM29294
Video's
Hebt u een vraag of advies nodig
thumb_up