Saint Nicolas (let op, de naam bevat geen 'H'!) werd geschreven ter gelegenheid van het eeuwfeest van Lancing College in Sussex, de onafhankelijke middelbare kostschool aan de zuidkust van Engeland waar Peter Pears in zijn tienerjaren had gezeten. Het heeft een enorme kapel die door de oprichter, dominee Nathaniel Woodard, bedoeld was als kathedraal voor alle scholen van zijn uitgebreide stichting, gezamenlijk bekend als de 'Woodard' scholen. St. Nicolas is beroemd om vele legendarische wonderen en als de oorspronkelijke 'Santa Claus'. Crozier's libretto is ontworpen om het verhaal van zijn leven te vertellen, enkele van zijn meest gevierde daden te beschrijven en het publiek/de gemeente de gelegenheid te geven mee te zingen met twee prachtige hymnes op belangrijke momenten: 'All people that on earth do dwell' en 'God moves in a mysterious way his wonders to perform'. De vertelling wordt geheel door het koor gedaan, hoewel de tenor ook in de ik-vorm zingt in zijn rol als de volwassen Nicolas. De jonge Nicolas wordt gezongen door een jongen in beweging II. Er is een dramatisch moment aan het einde van deze beweging wanneer de jongensstem een val maakt en de tenor uitroept in de stem van Nicolas als jongeman: 'God be glorified'. De derde beweging is een begeleide recitatief waarin de solist zingt over Nicolas die zich aan God wijdt door de kwellingen en beproevingen van de vele afleidingen en verleidingen van het leven. Zijn geloof overwint en hij zingt een laatste ontroerende frase: 'and Love was satisfied'. De zee blaast een storm op in de volgende beweging: 'He journeys to Palestine'. Het dreigt het schip om te keren en iedereen aan boord te verdrinken. Er klinkt gejammer van de sopranen en alten van het semi-koor en gekwelde oproepen van de tenoren en bassen om 'man the pumps' (bedien de pompen). Uiteindelijk smeekt Nicolas God de storm te laten ophouden en dankt Hij voor hun veilige aankomst. Britten creëert een tastbaar gevoel van opluchting in de laatste pagina's. In de vijfde beweging, 'Nicolas komt aan in Myra en wordt gekozen tot bisschop', zingt het koor koorachtige frases die hem verwelkomen als hun nieuwe bisschop. Ze begeleiden zijn ceremoniële aankleding met alle attributen van zijn ambt, de mijter, staf (mooie woordspeling op de naam van de librettist), mantel en ring. Een energiek koor 'Serve the faith and spurn his enemies' leidt tot het eerste grote hymne - een prachtig climactisch moment. Brittens arrangement is passend opbeurend. De laatste beweging vertelt over de dood van Nicolas en het werk eindigt met het andere grote hymne: 'God moves in a mysterious way'. Dit werk toont mij Brittens gulheid van geest en zijn natuurlijke gevoel voor het verrijken van het repertoire op alle niveaus van vaardigheid. Wat een geschenk! Paul Spicer, Lichfield, 2011
nl 
