Dit boek is het resultaat van mijn jarenlange vioolonderwijs in Brazilië, Zwitserland en Frankrijk. Ik geloof er sterk in dat het onderwijzen van een instrument gebaseerd moet zijn op onderzoek en klankkwaliteit, en vooral gericht moet zijn op het ontwikkelen van een innerlijk luisteren dat verbonden is met muzikaliteit. Het is belangrijk om het kind de middelen te geven en de tijd te nemen om deze drie fundamentele parameters te integreren: de muzikale beweging, de klank en de muzikaliteit. Daarom zijn er de liedjes met open snaren, zeer kort, maar waarop het kind zo lang kan oefenen als zijn interesse en concentratie toestaan. Vanuit mijn oogpunt is het ook essentieel dat het kind verschillende ritmes hoort, eenvoudig en zelfs complex. Zoals u waarschijnlijk weet, kan een kind ritmes imiteren die veel complexer zijn dan wat het kan lezen. Het hoeft niet alles te begrijpen. Bijvoorbeeld, de syncopatie staat centraal in talloze traditionele liedjes in Brazilië en het is heel natuurlijk dat kleine Brazilianen door absorptie leren zingen en dansen op een syncopische manier. Zonder zich bewust te zijn van het theoretische concept, zijn ze volledig in staat om te imiteren, zingen en dansen. En omdat muziek ook diversiteit is, is het goed om kinderen, zoals bij het proeven van verschillende groenten en fruit, melodieën en ritmes uit andere culturen te laten ervaren. Dit helpt het kind ook zijn wereld en eigen taal te verruimen. "Muziek maken" betekent leren de weg van discipline te volgen, maar ook die van vrijheid, die van technische kennis, maar ook de taal van zijn emoties, een helder bewustzijn van zijn bewegingen ontwikkelen en vooral zijn eigen lichaam volledig bewonen. Het is het ontwikkelen van zijn "intelligentie" zonder het intuïtieve en creatieve deel daarvan te verwaarlozen. Het bespelen van een muziekinstrument is, onder de intellectuele, sportieve en artistieke activiteiten die gewoonlijk aan kinderen worden aangeboden, een van de weinige die hoofd, hart en lichaam diepgaand verenigt. Deze voordelen voor de opvoeding ontgingen de oude beschavingen niet, waaronder die van de oude Grieken. En trouwens, ongeacht de leeftijd, is het nooit te laat: Socrates besloot een deel van zijn laatste levensdagen te wijden aan het leren bespelen van een muziekinstrument...Waarom tekenen en kleuren? Elke methode voor kinderen bevat tegenwoordig illustraties, meestal in kleur om het aantrekkelijker te maken. Voor Milarésol droomde ik van een creatievere wereld, en mijn ontmoeting met Kinkas, zijn zo bijzondere universum, nog vol kinderlijke fantasie, maakte de verwezenlijking van deze droom mogelijk. Inderdaad, tekenen en kleuren stellen het kind in staat zijn Milarésol-methode te personaliseren en er een uniek exemplaar van te maken, een voorwerp van bijzondere aandacht en genegenheid, vooral omdat men zijn verbeelding en kleurkeuze de vrije loop heeft gelaten. Alles is toegestaan! Maar ze stellen de leraar ook in staat het kind beter te leren kennen, zijn persoonlijkheid te waarderen, hem zich te laten uitdrukken via zijn favoriete kleuren, de mate en controle van zijn spierkracht te beoordelen, het gebruik van zijn hand anders dan met een strijkstok. De hand is ons werk- en expressie-instrument! Het is ons kostbaarste gereedschap. Moge dit werk bijdragen aan het geven van de wens om te leren aan het kind, het helpen tijd door te brengen in de wereld van zijn viool, en dat in vreugde en plezier, want zoals de grote dichter en musicus Guillaume de Machaut meer dan vijfhonderd jaar geleden schreef in de "Proloog" van zijn werk "En musique est une science qui veut qu'on rie et chante et danse..."
nl 
