De Symfonie nr. 88 in G groot werd waarschijnlijk gecomponeerd door Haydn in 1787, slechts een jaar na de zes zogenaamde "Parijse" symfonieën. Samen met zijn tweelingwerk, de Symphony in F major nr. 89, werd het geschreven voor de violist Johann Tost, die het verkocht aan de Parijse uitgever Sieber. In beide werken deed Haydn opnieuw een beroep op de compositorische veroveringen die het succes van de Parijse symfonieën zorgden: beheersing van de compositietechniek, rijkdom aan muzikale ideeën en details, en individueel gebruik van het zeer kleurrijke windregister (dat bovendien , heeft nog steeds geen klarinetten). De Symphony in G major wordt gekenmerkt door zijn vreugdevolle, bijna brutale verbuiging - in de eerste plaats in het thema van de Rondo-finale, die alle nodige kwaliteiten heeft om hem obsessief te maken. De studiescore bevat de muzikale tekst van de volledige editie van Haydns werken en biedt daarmee de garanties van de hoogste wetenschappelijke kwaliteit. Een aanzienlijk voorwoord en een kort kritisch apparaat maken deze handige score een ideale metgezel voor alle fans van Haydn en degenen die er één willen worden.