De zeer romantische serenade voor blaasinstrumenten in één beweging op. 7 werd gecomponeerd door een toen 18-jarige Richard Strauss. Dit werk, dat vandaag de dag nog steeds enorm populair is bij blaasinstrumentalisten, herinnert zowel qua compositie als qua structuur aan Mozarts “Gran Partita”, die Strauss zeker als voorbeeld nam. De Serenade werd niet uitgevoerd in zijn Beierse thuisland, maar ging in 1882 in première in Dresden onder leiding van Franz Wüllner, destijds hoog aangeschreven dirigent die ook Rheingold (The Rhine Gold) en de Walküre (The Walküre) van Richard Wagner op de doop had uitgevoerd. font had toen later de symfonische gedichten van Strauss Till Eulenspiegel (Till l'Espiègle) en Don Quixote (Don Quixote) gecreëerd. Een grote eer dus voor de jonge Beier! Uitgever Norbert Gertsch presenteert hier dit kleine meesterwerk - partituur en losse delen -, voor het eerst als Urtext, waarvoor naast de eerste druk ook het gesigneerde manuscript het voorwerp uitmaakte van een moeizaam onderzoek.
nl 
