Deze Toccata Opus 9, een vroege compositie uit 1963, is een van Guillou's meest gespeelde werken. Dit briljante stuk werkt drie thema's uit waarvan het individuele karakter een progressieve spanningsopbouw creëert. Het gehele werk dient om de twee aspecten van het orgel te tonen: de melodische flexibiliteit en de percussieve kracht, waardoor het werk een karakter krijgt dat tegelijk tragisch en gepassioneerd is. Een meesterwerk uit de 20e eeuw, geschikt voor concertuitvoeringen en wedstrijden.
nl 
