Résurgence (of De Sorgue bij Fontaine de Vaucluse) Lang was de Fontaine (dat wil zeggen de bron) van Vaucluse (vallis clausa: het gesloten dal) een plaats van legendes en mysteries. Plotseling borrelt er een gigantische stroom uit de aarde, overal komt water tevoorschijn, het creëert wervelingen, nevelwolken, als een kleine Provençaalse Niagara... We weten nu dat het de herkomst is (de juiste term is: exsurgence) van een immens systeem van ondergrondse bassins en rivieren dat zich uitstrekt onder alle reliëfs van de regio. Vermoeid van Avignon, leefde Petrarca er vele jaren, voordat hij terugkeerde naar zijn geboorteland Italië; en hier ontstaan de verbanden: in zijn Jaren van pelgrimstocht wijdt Franz Liszt stukken aan drie sonnetten van Petrarca, maar ook aan de Villa d'Este en haar waterwerken. En bij het componeren van Résurgence dacht ik veel aan deze stukken van Liszt. Mijn stuk probeert geluidsgolven, schuimwolken, iriserende kleuren te recreëren - soms met behulp van instrumentale technieken die door Liszt zijn uitgevonden.