Het is in 1618 in Constantinopel, in een tijd waarin achternamen weinig of niet bestonden, dat een zekere Avedis, terwijl hij probeerde om diverse metalen in goud te veranderen, ontdekte dat een legering van staal, koper en brons over uitzonderlijke sonore eigenschappen beschikte. De cimbaal bestond uiteraard reeds sinds mensenheugenis, maar de geluidskwaliteit die door Avedis werd verkregen, oversteeg alles wat voorheen bestond.

De reputatie van de ambachtsman leverde hem de bijnaam Zildjian op, wat de zoon van de cimbalenmaker (zil = cimbalen dji = maker en ian = zoon van) betekent, omdat zijn vader, Kerope, koperslager was in het Ottomaans paleis van Constantinopel en zelf ook cimbalen maakte.

In 1623 gaf Sultan Murad IV de toestemming aan Avedis Zildjian om het paleis te verlaten om zijn eigen cimbalenfabriek in de Samatya-wijk in Constantinopel te installeren. Vanaf dat moment waren zijn activiteiten niet langer beperkt tot leveringen aan de Ottomaanse strijdkrachten, maar ook aan de Griekse en Armeense kerken die cimbalen gebruikten om de religieuze ceremonies op te luisteren.

Zildjian is sinds die tijd een pionier in het cimbalenambacht en heeft met zijn export over bijna de hele wereld, een internationale reputatie verworven dankzij zijn knowhow, de hoge kwaliteit van zijn producten en de rijkdom van muziekinstrumenten die het aan drummers en percussionisten aanbiedt. Na de emigratie in de twintigste eeuw om aan de oorlog te ontsnappen, is het bedrijf nu gevestigd in de VS.

Zildjian bestaat bijna vierhonderd jaar en is een van de oudste bedrijven ter wereld maar het is vooral de grootste producent van cimbalen ter wereld. Het merk staat bekend om zijn cimbalen die veelzijdigheid, kwaliteit en duurzaamheid combineren.