Onder de pianowerken uit het begin van het leven van de Spaanse componist, markeren de twaalf Danzas españolas gepubliceerd in 1890-1895 een belangrijke fase in zijn ontwikkeling. Ze zijn in de traditie van karakterstukken van een Chopin of een Schumann, terwijl ze toch een uitgesproken individuele kleur hebben, dankzij het lenen van dansen uit heel Spanje. Dat geldt ook voor de vijfde dans, die met zijn aanstekelijke, ietwat nostalgische melodie al snel populair werd. Beter dan welk ander stuk dan ook, getuigt “Andaluza” van onze vertegenwoordiging van de muziek van Zuid-Spanje - ook al kreeg het deze titel pas postuum toegekend.
nl 
