Omslagillustratie: Robert Ecoiffier Herziening en vingerzetting door Augustin Pesnon
De charmes van de melodieën van Adrien Politi zijn goed bekend bij onze jonge gitaristen: een schijnbare eenvoud die het tot een sleutelattribuut maakt in onze onderwijs- en overdrachtsopdrachten. Het werk wordt hier verheerlijkt door zijn liefde voor de gitaar. Deze compositie is een zeer pedagogische muziek, die met plezier enkele van de onmisbare technische doelstellingen aan het einde van cyclus 2 benadrukt: polyfonie, legato, arpeggio’s, tertsen en sexten, akkoorden van 4 en 5 tonen, hoge posities en barré-akkoorden.
1. Romance: Een dromerig thema in arpeggio’s. Makkelijk toegankelijk voor het begin van cyclus 2, kenners zullen het polyfone werk en de aanzet van tertsen en sexten waarderen. 2. Musette: Een opgewekt muzikaal moment. Het ritme is hier essentieel. Het werk van de rechterhand wordt benaderd in de gelijkheid van het geluid bij het herhalen van de vingers. De eerste akkoorden van 3 tonen komen tot stand in enkele goed doordachte verschuivingen aan het einde van cyclus 2. 3. Elegie: Deze derde beweging is voorbehouden aan gevorderde leerlingen of voor cyclus 3. Terwijl het eerste deel een lento van diepe melancholie biedt, toont het tweede deel een levendig en subtiel tremolo. 4. Arabesque: Een waar hymne aan de gitaarpedagogiek, het voorgestelde thema blijft met vreugde in het hoofd hangen. Leerlingen van cyclus 2 zullen zich richten op het goed gebruiken van de steun bij monofone passages en aandachtig de vingerzetting van de rechterhand respecteren om de melodische lijnen naar voren te brengen.
De componist levert ons hier een doeltreffende tekst, als een muzikaal verhaal, waarbij de muzikant een arboretum van sensaties doorkruist, dat ongetwijfeld een ereplaats zal vinden bij onze leerlingen.
nl 
