Het werk, geschreven voor David Childs, is geïnspireerd op een Gaelisch gedicht over verloren liefde en vertelt het verhaal van een visser en zijn vrouw. Ze vergezelt haar liefde aan de oevers van de zee om hem een seintje te geven: maar tragisch genoeg komt hij nooit terug. Elke dag komt ze terug om de zee te zien en voor hem te zingen, zonder enige reactie. In de traditie van het Keltische lied is het laatste donker, vol passie en pijn.