Lemoine DUFOURT HUGUES - ON THE WINGS OF THE MORNING - CONDUCTEUR
Beschrijving
73 €
! of !
favorite_border
Internet : Beschikbaar vanaf 2025-12-05
Levering: gratis
Ref.: 258538
Geen beoordelingen
Lemoine DUFOURT HUGUES - ON THE WINGS OF THE MORNING - CONDUCTEUR
73 €
3x gratis vanaf €69 of financieren tot 4x
2 miljoen artikelen
in voorraad
3 jaar garantie
Gratis levering
vanaf 69€ aankoop
30 dagen
geld terug garantie
Beschrijving
Creatie 30/11/2012 - Keulen (Duitsland), Philharmonie - Nicolas Hodges (piano), WDR symfonieorkest Keulen, Ilan Volkov (dirigent)
Opdrachtgever Westdeutscher Rundfunk Keulen
Opdracht aan Nicolas Hodges
Toelichting De titel van dit concerto is ontleend aan het klassieke werk van de Amerikaanse archeoloog en filoloog Emily Dickinson Townsend Vermeule, Aspects of Death in Early Greek Art and Poetry (1979). Hoofdstuk V heet: "On the Wings of the Morning: the Pornography of Death". Het gaat om gevallen van plotselinge dood, onverwachte verdwijningen, de ontvoering van mannelijke slachtoffers door een vogelvrouw of leeuwin - Harpijen, Sfingen of Sirenen -, monsterlijke wezens met een dodelijke aantrekkingskracht. De aanhangers van Dionysos hebben vaak de gemakzucht en uitdagende gratie van deze verleidsters opgemerkt, die door een plotselinge wrede beweging toch aan de panter doen denken. Voor het verblinde slachtoffer bereikt de vlucht naar de toppen een noodlottige omhelzing. Een vleugelslag, een hoopje botten, dat is het beeld van de "pornografie van de dood". On the wings of the morning verwijst naar de onzekerheden van het heden, naar zijn moderne Furieën. Dit pianoconcerto zoekt niet het pittoreske effect en heeft geen illustratief karakter. De evocatie van de "bacchanten van de Hades" is eenvoudigweg de aanleiding voor een fantasmagorie van het schemeruur waarin schaduwen spelen op gespannen oppervlakken. Het orkest gedraagt zich als een tumultueuze massa waarvan de conflicterende dynamiek overheerst. De combinatie van klarinetten en trombones, ontworpen als een paradoxaal materiaal, geeft het werk zijn algemene toon: bittere aanwezigheid, somber prozaïsme, gewelven zonder echo. De tijd is niet meer dan een kluwen van voorbijgaande momenten. De pianist bevindt zich in de situatie van de veroordeelde uit Faulkners Wild Palms, veroordeeld om te roeien op de overstroomde Mississippi. De zondvloed, demonische verschijningen, de wind, de kou zijn zijn dagelijks leven. Zijn taak is om de afgronden te passeren. De geest van deze piano is noch constructivistisch noch combinatorisch. Het is een geest van overleving, geconcentreerd op de intensivering van het materiaal en de plasticiteit van de beweging. Opdracht van de Westdeutscher Rundfunk Keulen, dit pianoconcerto voor groot orkest is opgedragen aan Nicolas Hodges.