Kort voor zijn dood verhuisde Giovanni Pergolesi naar het Franciscaner klooster in Pozzuoli, waar hij zijn laatste werken componeerde. Onder deze bevindt zich zijn Stabat Mater, dat de invloed van de operastijl op kerkelijke composities laat zien. Pergolesi's grootse werk kenmerkt zich door een levendige declamatie van de tekst en een grote melodische aantrekkingskracht en expressiviteit. Daaronder ligt de contrapuntische achtergrond die destijds werd verwacht in muziek die voor de kerk werd gecomponeerd. De oorspronkelijke versie was voor twee solisten en klein ensemble - deze versie is gearrangeerd door Desmond Ratcliffe om een SATB-koor, orgel en strijkers op te nemen - maar hier is de begeleiding vervangen door een pianoreductie.