Het stuk is dus verdeeld in vier "aspecten" of vier momenten, die als volgt kunnen worden beschreven:
- ochtendlicht (helder licht, zeer stompe hoeken, maximale vervorming),
- regenlicht (vervagingseffecten, meer gesloten hoeken, lichtere vervorming),
- middaglicht (stralend licht, frontaal gezichtspunt, geen vervorming),
- avondlicht (warm licht, lange schaduwen, sterke vervorming).
Elk van de vier delen is op zijn beurt onderverdeeld in drie fasen:
- afwachtingsfase (toenemende spanning),
- centraal object,
- val (ontspanning van de spanning).
Dit kan worden vergeleken met de structuur van een muzikale klank: aanval, onderhoud, uitsterving. Deze fasen zijn telkens van ongelijke lengte, net zoals de schaduw van een object korter en langer wordt naargelang het uur van de dag (lange afwachting bij het ochtendlicht, lange val bij het avondlicht).
De hoorn heeft een bijzondere rol: hij komt echt alleen voor in de centrale fasen van elk deel. Men hoort hem vooral in zijn volle kracht, als solist, in het derde deel (het middaglicht) – daarvoor wordt hij gedempt door de demper, daarna speelt hij vooral gedempt.
Tristan Murail
Opname:
1 CD Accord,
Allégories - Luchtfoto's - Territoires de l'oubli
Ensemble Fa, Dominique My (piano en dirigent) Auteur: MURAIL Tristan Discipline/Instrument: hoorn, viool, cello en piano Drager: Partituur Stijl/Genre: hedendaags Uitgave datum: jul.-88